In veel algemene voorwaarden treft men een standaardbepaling aan waarin de Incoterms uitdrukkelijk van de hand worden gewezen. Maar wat zijn deze Incoterms nou eigenlijk en is het wel zo handig om deze standaard uit te sluiten?

Visueel overzicht van de verschillende Incoterms inclusief verplichtingen voor verkoper en koper

 

Wat betekent de term ‘Incoterms’?

Het woord “Incoterms” staat voor International Commercial Terms. In het Nederlands vertaald betekent dit: Internationale Commerciële Voorwaarden, los vertaald: Internationale leveringsvoorwaarden.

De Incoterms 2010 (voorheen Incoterms 2000) bevatten een verzameling internationale afspraken over internationaal transport van goederen. Er zijn dertien verschillende Incoterms die internationaal de rechten en plichten van de koper en verkoper regelen. Van de dertien zijn er zes gericht op de zeevaart, terwijl de overige zeven voor alle soorten transport gelden, denk daarbij aan vervoer over land en door de lucht. De Incoterms worden opgesteld en gepubliceerd door de Internationale Kamer van Koophandel (ICC) en zijn voor het laatst gewijzigd in 2010. Vandaar de term ‘Incoterms 2010’. Deze zijn op 1 januari 2011 in werking getreden.

Het gebruik van de Incoterms

Een Incoterm kan als onderdeel worden opgenomen in overeenkomsten. Het meest bekende voorbeeld is het opnemen van een van de Incoterms in de algemene voorwaarden. Door een van de Incoterms op te nemen in uw algemene voorwaarden en de algemene voorwaarden vervolgens van toepassing te verklaren op de overeenkomsten die u sluit, maakt deze Incoterm onderdeel uit van de overeenkomst. Dit betekent dat zowel u als diegene waarmee u zaken doet, zich moeten houden aan deze Incoterm.

Wat regelen de Incoterms?

Voordat u van een de 11 Incoterms opneemt in uw algemene voorwaarden is het van belang dat u weet waar de verschillende Incoterms voor staan (betekenis) en wat er precies wordt geregeld door het opnemen van deze Incoterm. Incoterms regelen:

  • de verplichtingen van beide partijen;
  • welk van de partijen de verzekeringen, vergunningen, machtigingen en andere formaliteiten aangaande het vervoer van de goederen regelt;
  • welk van de partijen tot waar het transport regelt;
  • Op welk moment de kosten en risico’s overgaan van de verkopende partij op de kopende partij.

Besluit u om de Incoterms buiten toepassing te verklaren op uw overeenkomsten dan zult voor al deze onderdelen dus een regeling op moeten nemen in uw algemene voorwaarden of u zult over alle punten telkens per overeenkomst apart moeten onderhandelen en de uitkomst in een overeenkomst vast moeten leggen. Doet u dit niet dan bent u overgeleverd aan hetgeen de wet daarover bepaalt en loopt u dus een aanzienlijk risico.

Welke Incoterms zijn er en wat betekenen de afkortingen?

Er zijn 4 verschillende groepen Incoterms, te weten: C, D, E en F. Voor een duidelijk begrip van de verschillende Incoterms dient men de Incoterms verder in te delen in Incoterms die alleen gelden voor (hoofd)vervoer over water (de zogenaamde ‘blauwe’ Incoterms) en het overige vervoer:

 

Icoterms voor (hoofd)vervoer over (binnenlandse) wateren:

FAS (Free Alongside Ship – Vrij langszij schip)

De verkoper zorgt voor goederen met factuur, verpakking en kosten tot langszij het (zee – of binnen)schip met uitvoervergunning(op eigen kosten en risico. Vanaf daar moet de koper een vervoersovereenkomst afsluiten en draagt hij ook alle risico’s van verlies of schade aan de goederen. De verkoper is verplicht de goederen uit te klaren. Als extra verplichting geldt dat de koper een zeetransportverzekering moet afsluiten tegen het risico voor de verkoper van verlies van of schade aan de goederen tijdens het vervoer. De koper sluit een verzekeringscontract af en de verkoper betaalt de verzekeringspremie. De koper dient er nota van te nemen dat de leveringsconditie FAS de verkoper slechts verplicht tot een verzekering met minimale dekking.

 

FOB (Free on Board – Vrij aan boord)

De verkoper draagt zorg voor de factuur, verpakking, en bij uitvoer de uitvoervergunning en douaneformaliteiten. De verkoper moet opdraaien voor de kosten (uitklaring e.d.) en is verantwoordelijk voor alle risico’s tot over de reling van het schip. De verkoper heeft aan zijn leveringsplicht voldaan wanneer de goederen aan “eenmalig” boord van het schip zijn geplaatst in de genoemde verschepingshaven en betaald zijn. Als de goederen dus het dek hebben geraakt maar weer worden gelift en er gebeurt iets, dan is het vanaf dat moment voor risico van de koper. Dit betekent dat vanaf dat punt de koper alle kosten en risico’s draagt van verlies aan de goederen.

 

CFR (Cost and Freight – Kostprijs en vracht)

Betekent dat de verkoper de kosten en vracht moet betalen om de goederen naar genoemde bestemmingshaven te brengen, maar het risico van verlies van of schade aan de goederen, alsmede dat van eventuele extra kosten ten gevolge van gebeurtenissen die zich voordoen nadat de goederen aan boord van het schip zijn geleverd, gaat van de verkoper op de koper over wanneer de goederen de scheepsreling passeren in de verschepingshaven. De term CFR verplicht de verkoper tot uitklaring van de goederen. Deze term kan alleen gebruikt worden voor zeevervoer en binnenvaartverkeer.

 

CIF (Cost, Insurance and Freight – Kostprijs, verzekering en vracht)

Betekent dat de verkoper dezelfde verplichtingen heeft als onder CFR. Dus de verkoper moet de kosten en vracht betalen om de goederen naar genoemde bestemmingshaven te brengen, maar het risico van verlies van of schade aan de goederen, alsmede dat van eventuele extra kosten ten gevolge van gebeurtenissen die zich voordoen nadat de goederen aan boord van het schip zijn geleverd, gaat van de verkoper op de koper over wanneer de goederen de scheepsreling passeren in de verschepingshaven. Als extra verplichting geldt dat de verkoper een zeetransportverzekering moet afsluiten tegen het risico voor de koper van verlies van of schade aan de goederen tijdens het vervoer. De verkoper sluit een verzekeringscontract af en betaalt de verzekeringspremie. De koper dient er nota van te nemen dat de leveringsconditie CIF de verkoper slechts verplicht tot een verzekering met minimale dekking. De term CIF verplicht de verkoper tot uitklaring van de goederen. Deze term kan alleen gebruikt worden voor zeevervoer en binnenvaartverkeer. Deze incoterm wordt in de praktijk zeer veel toegepast, omdat ze de kosten en de risico’s zeer goed verdeelt tussen de verschillende partijen.

 

Incoterms voor iedere wijze van vervoer (zee, lucht en land):

EXW (Ex Works – Af fabriek)

De verkoper levert de goederen door ze in zijn bedrijfspand (werkplaats, opslagruimte, loods, fabriek …) ter beschikking te stellen van de koper. In deze incoterm heeft de verkoper de minste verantwoordelijkheid. Hij zorgt voor goederen met factuur (of EDI-bericht) en de minimale verpakking. De koper is dus verantwoordelijk voor alle kosten en risico’s die verbonden zijn aan het verpakken, laden, vervoeren vanaf het bedrijfspand van de verkoper tot de gewenste bestemming. De koper is dus ook aansprakelijk voor het laden en voor de uitklaring (de procedures bij de douane). In de praktijk wordt nog wel eens ‘EXW loaded’ vermeld bij de verkoopvoorwaarde, dit is echter geen Incoterm. Gebruik als je als verkopende partij toch verpakt de goederen laadt en de vrachtbon opmaakt een term uit de F reeks, bijvoorbeeld FCA.

 

FCA (Free Carrier – Vrachtvrij tot vervoerder)

De verkoper zorgt voor goederen met factuur, verpakking, uitvoervergunning, douaneformaliteiten bij uitvoer en kosten tot levering van de goederen aan de carrier (de vervoersmaatschappij) zoals bepaald door de koper en volgens de vervoersmodus. De verkoper levert de goederen – uitgeklaard – en draagt ze over aan de door de koper genoemde vervoerder op de plaats of het punt als overeengekomen. Indien er geen exact punt is afgesproken kan de verkoper binnen de plaats of het gebied als vastgesteld kiezen waar de overdracht van de aansprakelijkheid gebeurt.

 

CPT (Carriage Paid To – Vrachtvrij tot)

Betekent dat de verkoper de vrachtprijs betaalt voor het vervoer van de goederen naar de genoemde bestemming. Het risico van verlies van of schade aan de goederen, alsmede dat van eventuele extra kosten ten gevolge van gebeurtenissen die zich voordoen nadat de goederen aan de vervoerder zijn afgeleverd, gaat van de verkoper over op de koper vanaf het ogenblik dat de goederen aan de eerste vervoerder zijn overgedragen. Indien opeenvolgende vervoerders worden gebruikt voor het vervoer naar de overeengekomen bestemming, gaat het risico over wanneer de goederen aan de eerste vervoerder zijn afgeleverd. De term CPT verplicht de verkoper tot uitklaring van de goederen. Deze term kan dienen voor elke vervoerwijzen, inclusief multimodaal vervoer. In Nederland wordt de term ENF (Effectief Netto Franco) hier ook voor gebruikt.

 

CIP (Carriage and Insurance Paid To – Vrachtvrij inclusief verzekering tot)

Betekent dat de verkoper dezelfde verplichtingen heeft als onder CPT. Dus de verkoper betaalt de vrachtprijs voor het vervoer van de goederen naar de genoemde bestemming. Het risico van verlies van of schade aan de goederen, alsmede dat van eventuele extra kosten ten gevolge van gebeurtenissen die zich voordoen nadat de goederen aan de vervoerder zijn afgeleverd, gaat van de verkoper over op de koper vanaf het ogenblik dat de goederen aan de eerste vervoerder zijn overgedragen. Als extra verplichting geldt dat de verkoper een vrachtverzekering moet afsluiten tegen het risico voor de koper van verlies van of schade aan de goederen tijdens het vervoer. De verkoper sluit een verzekering af en betaalt de verzekeringspremie. De koper dient er nota van te nemen dat CIP de verkoper slechts verplicht tot een verzekering met minimale dekking. De term CIP verplicht de verkoper tot uitklaring van de goederen.

 

DAT (Delivered At Terminal – Aflevering in terminal)

Bij de regel DAT (Delivered At Terminal) vindt levering plaats in een vooraf bepaalde terminal door het ter beschikking stellen van de goederen aan de koper, gelost van het aankomend vervoermiddel. De verkoper stelt de goederen ter beschikking vanuit het vervoermiddel en hoeft dus niet zelf uit te laden. Dit is tevens het moment waarop het risico overgaat van de verkoper op de koper. De koper heeft de verplichting om de goederen aan te bieden bij de douane met de benodigde invoerdocumenten en de eventuele bijbehorende invoerrechten en formaliteiten te voldoen.

DAP (Delivered At Place – Aflevering in plaats)
Bij de regel DAP (Delivered At Place) vindt levering eveneens plaats door ter beschikking stellen van goederen aan de koper, en wel gereed om te worden gelost. De verkoper draagt alle kosten en risico’s die verband houden met het vervoer van de goederen naar de overeengekomen plaats van bestemming. De koper heeft de verplichting om de goederen aan te bieden bij de douane met de benodigde invoerdocumenten en de eventuele bijbehorende invoerrechten en formaliteiten te voldoen.

DDP (Delivered Duty Paid – Franco inclusief rechten)

Betekent dat de verkoper aan zijn leveringsplicht voldoet wanneer de goederen op de genoemde plaats in het land van invoer beschikbaar zijn gesteld. De verkoper draagt de risico’s en kosten inclusief rechten, belastingen en overige heffingen verbonden aan het aldaar leveren van de ingeklaarde goederen. Terwijl de EXW term de minimum verplichting van de verkoper behelst, geeft de DDP voorwaarde zijn maximum verplichting aan. Indien de partijen willen dat de koper de goederen inklaart en de rechten betaalt, dient DDU te worden gebruikt. Indien de partijen sommige van de bij invoer van de goederen verschuldigde kosten (zoals belasting op toegevoegde waarde (btw)) van de verplichtingen van de verkoper willen uitsluiten, dient dit duidelijk te worden gemaakt door woorden van die strekking toe te voegen: Franco inclusief rechten, exclusief btw … (genoemde plaats van bestemming). De verkoper heeft hier de maximale verplichting : de overdracht van de risico’s en de kosten gebeurt bij de levering aan de koper en hij staat ook in voor het lossen (tenzij anders bedongen).

Waarom Incoterms gebruiken?

Waarom zou u gebruik maken van Incoterms? Er zijn meerdere redenen te bedenken waarom het gebruik van Incoterms aan te raden valt. Wellicht de belangrijkste reden om gebruik te maken van de Incoterms is dat de regels in 31 verschillende talen beschikbaar zijn bij de nationale afdelingen van het ICC (Internationale Kamers van Koophandel). Dit betekent dat er altijd een vertaling te verkrijgen is voor zowel u als uw wederpartij, waarin de Incoterms duidelijk en in verstaanbare taal worden uitgelegd. Stelt u zich eens voor:

U bestelt goederen vanuit het buitenland (bijvoorbeeld China) en u bent met uw leverancier overeengekomen dat uw eigen algemene voorwaarden op de overeenkomst van toepassing zijn. In uw algemene voorwaarden staan meerdere bepalingen opgenomen omtrent de levering van goederen. U bent dus goed beschermd mocht er iets mis gaan. Althans dat denkt u! Vervolgens doet er zich een probleem in de levering voor. Bij aankomst blijken alle door u bestelde goederen te zijn aangetast door het zeewater. Resultaat: de gehele lading dient als verloren te worden beschouwd. Natuurlijk wendt u zich tot uw leverancier en doet u daarbij een beroep op uw algemene voorwaarden. Deze bieden u immers goede bescherming. Maar wat blijkt: Uw Chinese leverancier begrijpt niets van uw Nederlandse (of Engelse) algemene voorwaarden en u komt er samen niet meer uit. Uw voorwaarden zouden in dit geval duidelijkheid moeten verschaffen omtrent de rechten en plichten van partijen, maar omdat u geen Chinese vertaling voorhanden heeft bieden uw voorwaarden geen enkele bescherming. Nog los van de vraag welke bescherming u mag verwachten van de uitleg van inhoud van deze vertaling. Het resultaat: Een conflict waar u samen niet uit komt, torenhoge kosten voor juridische bijstand en jarenlang procederen.

Doordat de Incoterms in 31 verschillende talen beschikbaar zijn is er altijd een passende vertaling voor handen. Bovendien mag u erop vertrouwen dat de vertaling van dezelfde strekking is als uw eigen Nederlandse vertaling, waardoor de kans op conflicten daaromtrent nihil is. U kunt uw Chinese leverancier in geval van een slechte levering dus gewoon wijzen op de Chinese vertaling van de Incoterms. Op die manier zijn de wederzijdse rechten en plichten glashelder. Het hoeft geen betoog dat u hiermee veel tijd en kosten kunt besparen.

Waar kunt u de Incoterms niet voor gebruiken?

De Incoterms kunnen niet zomaar voor iedere overeenkomst worden gebruikt. Zo moet het gaan om een koopovereenkomst van goederen en moet er sprake zijn van grensoverschrijdend vervoer. Is dit niet het geval? Dan zijn de Incoterms niet van toepassing! Het is dus van belang van te voren vast te stellen of aan deze vereisten wordt voldaan.

Ook bepalen de Incoterms niet wie de eigenaar of rechthebbende van de goederen is, noch wat de titel (grondslag) van de overeenkomst is. Ook staan er in de Incoterms geen regels over de betaling. Buiten de verplichting tot levering worden er in de Incoterms geen rechten of plichten vastgelegd, noch wordt vastgelegd op welke wijze er dient te worden gehandeld in geval van wanprestatie. De Incoterms beschermen partijen niet tegen het risico van verlies of beschadiging. De Incoterms zijn geen wetgeving en er is geen standaard Incoterm. Incoterms dienen derhalve altijd schriftelijk tussen partijen te worden overeengekomen.